Het verhaal
Diep in het hart van het bos, waar het weelderige groen zich als een dikke deken om ons heen wond, liepen wij samen. De bomen torenden hoog boven ons uit, hun takken gevlochten als een mysterieus web. Het zachte gefluister van de bladeren leek ons te begeleiden terwijl we voort gingen, ons pad was onbekend en avontuurlijk.
Plotseling, alsof de natuur zelf een geheime deur opende, verdween het dichte bladerdak en stonden we aan de rand van een open plek. Daar, voor ons, rees een kunstwerk dat scherp afstak tegen de natuurlijke omgeving. Een witte kubus, zuiver en onmiskenbaar, stond in het midden. Drie van zijn zijden waren zichtbaar vanaf ons huidige standpunt, en we stopten om het te bewonderen.
Terwijl ik stond te kijken, kon ik de verleiding niet weerstaan om om de kubus heen te lopen. Ik liet jou achter bij het beginpunt en begaf me langs de randen van het kunstwerk. Toen ik terugkwam, had ik een glimlach op mijn gezicht.
“Deze kubus is niet zomaar wit,” zei ik opgewonden. “Op één van de zijden bevindt zich een prachtige blauwe cirkel.”
Jij fronste je wenkbrauwen, keek naar het kunstwerk en schudde je hoofd. “Dat kan niet kloppen,” antwoordde je vastberaden. “Het is gewoon een witte kubus, zonder enige versiering.”
Verbaasd keken we elkaar aan, gevangen in het mysterie van perceptie. Voor mij was de blauwe cirkel een toegevoegde dimensie aan het kunstwerk, terwijl jij vasthield aan de eenvoud van de witte kubus. Beiden waren we overtuigd van onze waarheid, en het bos om ons heen leek te fluisteren over de vele manieren waarop de wereld kan worden gezien.
Het kunstwerk stond daar, als een stille getuige van de complexiteit van onze perspectieven, terwijl wij in het bos van verwondering en begrip bleven wandelen, gedreven door de kracht van onze eigen waarnemingen.
De diepgang
Het is dus de persoon zelf die is gevormd door gebeurtenissen, tijd en gedachten, dit is je perceptie. Dus het aanschouwen van een nieuwe situatie, in het verhaal weergegeven als een witte kubus, is afhankelijk van bovengenoemde punten. Degene die blijft bewegen, oftewel leren, kan zijn perspectief aanpassen. Het nadelige gevolg is dat met de ervaring of gebeurtenis niet een ander valt te overtuigen. Maar voor jou is dit wel de nieuwe perceptie geworden.
Het begrijpen van de persoon die bleef staan, is niet per se gebonden aan de nieuwe feiten die verteld worden, echter ook aan de kennis en gedachte wat die persoon bezit. Perceptie is niet gelijk aan waarheid, de waarheid is eerder een gekozen perceptie, die kan afwijken van de feiten.